Wijn en wodka mengen mij
in mijn ivoren toren
van woord en glas
boven een slapende stad.
Het asfalt zingt als water,
auto's fluiten.
In de verte klinkt een radio.
Een meeuw zweeft op zijn schaduw
naar vloeivastbomen
die tot wasdom komen
in het ochtendlicht.
Ik blaas rook in de mist en wacht.
Tot een zacht gemurmel opstijgt
uit de stenen van de straat,
een kind zijn huis verlaat
een nieuwe dag begint
© Sati
Geen opmerkingen:
Een reactie posten