Een tuin die zich ontvouwt

De tuin zag er gesloten uit. Groen, groen en meer groen, allemaal onkruid. Zoveel dat de eerder geplante groenten bijna niet meer opvielen. Ik ging aan het werk, samen met mijn zus, zonder plan, ongeorganiseerd, dwars door de tuin. Onkruid verwijderen is een heerlijk werkje, je trekt de ondeugden er met wortel en al uit en je ziet langzaam de tuin terugkomen. Een spinaziebed gemaakt. Een tipi gebouwd voor de sperziebonen. De tomaten verplaatst (die vonden het naast de aardappels niet fijn) en er afrikaantjes tussen gezaaid. Dat zal mooi vloeken rood en oranje naast elkaar. Goudsbloemen bij de rozemarijn, peterselie naast de bieslook en een apart vierkantje voor koning koriander. De hommels zoemen rond de tuinbonen, de bijen strijken neer op de lavendel en een rood stipje in de aarde bleek een mini lieveheersbeestje. Die mag de luizen van de tuinbonen eten. En onze beloning voor al dat harde werken? Twee kroppen sla en een tuin die weer een tuin is.