Je stuurt je fiets door stromen first timers
onder invloed van een dikke joint
Je vloekt
Je zoekt
nieuwe tijden om van je stad te houden
vroeg in de ochtend
tussen vuilnismannen
die de misbruikte straat schoonspuiten
de ratten terug het riool injagen
Je trapt je een weg door onophoudelijke herrie
over instortende kades en bruggen
de stad wankelt onder je weg
Je vindt jezelf terug in een klein kamertje in little Tokyo
Waar de karaoke box weemoedig zingt
‘Aan de Amsterdamse grachten, heb ik heel mijn hart voor altijd verpand’
Je brult mee en tot je verbazing meen je het nog ook
Want deze drukke rotstad
is toevallig wel jouw drukke rotstad
