In de winkel tussen stapels papier
waar stof omhoog waait
bij elke stap die hij zet
vraag ik naar zijn collectie.
Vijftien soorten regen,
zon, van bijna niet tot vlammend rood,
van sneeuw gemaakte rust
en schelpen langs de kust
muziek op woensdagavond,
de lippen van een kus,
alle dagen waarop jij stierf
maar niet de dag dat ik geboren ben
noch het geluid van dertien jaar geleden
sneeuwde het in april?
rook het in maart naar winter?
waren je handen warm?
Waarom heeft hij geen ladenkast
om deze chaos in banen te leiden?
Alle gezichten netjes op een rij
en alle geurtjes bij elkaar.
Zoals kleuren ton sur ton zijn
zo kun je toch ook de tijd bewaren.
© Sati
Geen opmerkingen:
Een reactie posten